Βελλιανίτης, Θεόδωρος

(Πειραιάς 1863 – Αθήνα 1933). Δημοσιογράφος, πολιτικός και λογοτέχνης από τους Παξούς. Σε νεαρή ηλικία πήγε στη Ρωσία, όπου έμαθε τη γλώσσα του τόπου. Γύρισε έπειτα στην Ελλάδα και ήταν ο πρώτος που γνώρισε στη χώρα τη ρωσική λογοτεχνία με σειρά διαλέξεών του στην Αθήνα. Διετέλεσε, παράλληλα, ανταποκριτής ρωσικών εφημερίδων, συνεργαζόμενος με μεγάλες ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας. Το 1895 αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής Παξών στις τάξεις του κόμματος του Χαρίλαου Τρικούπη. Μετά τον θάνατο του Τρικούπη, προσχώρησε στο κόμμα του Δηλιγιάννη, από το οποίο όμως τελικά αποχώρησε. Το 1906 ανέλαβε τη γενική διεύθυνση των Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων και το 1924 έγινε υπουργός Παιδείας. Κατά τη θητεία του στα ταχυδρομεία εισηγήθηκε και πέτυχε την πρόσληψη γυναικών υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα, και εκτός της εκπαίδευσης. Η φιλολογική του δραστηριότητα συνοψίζεται στη μετάφραση της δίτομης Ιστορίας της Ρωσικής Λογοτεχνίας του Σκαρμπιτσέφσκι. Από τα πρωτότυπα έργα του αξιομνημόνευτες είναι οι μελέτες Τα θέατρα και τα καφενεία επί Όθωνος, Αι τύχαι των τελευταίων Παλαιολόγων, Οι πρώτοι ιδρυταί της Φιλικής Εταιρείας κ.ά. Έγραψε επίσης ποιήματα, θεατρικά, απομνημονεύματα και μετέφρασε έργα της ρωσικής λογοτεχνίας.